กว้างบอลใส่กำแพง ยิ่งกว้างแรงยิ่งแรงกลับ
พอมีคนขานรับ ทำเคื่องคับเฟื่องฟูลอย
ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรเริ่มทะยอย
รวมตัวเป็นร้อยๆ เหมือนแร้งคอยกินอาจม
เกณฑ์คนมาร่วมด้วย มีตัวช่วยแล้วทำกร่าง
ลืมไปอยู่หนึ่งอย่าง ไม่อยู่ข้างของความจริง
ผลลัพธ์ไม่สำคัญ ถูกต้องนั้นสำคัญยิ่ง
โลกนี้มันต้องวิ่ง สู่ความจริงตลอดกาล
โดยอยู่เย็น พรหมมุนี
กวีไพร่ หัวใจแดง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น