คนจนจน คนไพร่ จงไพร่ต่อ
อย่ามาก่อ อย่ามาเก่ง เอ็งเป็นใคร
แค่รากหญ้า รากดิน คนถิ่นไกล
มันก็ไพร่ พื้นเมือง อย่าเฟื่องฟู
ฉันคนเมือง มีระดับ คนนับถือ
ฉันมีมือ ไว้กรีด รีดเลือดปู
ฉันมียศ เป็นแผงแผง แรงอู่ฟู่
เอ๊ะแล้วกู ลูกใครหนอ อ๋อลูกดิน
โดยอยู่ร้อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น