กวีนิพนธ์

กรวยโกรก หินก้อน ซ้อนซับ
ระยิบระยับ งามล้ำ เกินคำไข

ตะบองนาค ด้่งนาคมอง จ้องเวไนย
มิว่าใคร เมื่อมาเยือน เหมือนต้องมนต์

ไม้ร่มรื่น ชื่นสุข ทุกทุกก้าว
ถ้ำอะคร้าว โขดขลัง กลางไพรสนธ์
เย็นยะเยียบ เงียบสงัด ตัดวัฏวน

ทิ้งตัวตน พ้นหล่ม เย็นสมใจ

โดย อยู่เย็น