ตามิได้ มีไว้ แค่มองชาย
มือมิได้ มีไว้ แค่ไกวเปล
เสียงมิได้ มีไว้ แค่กล่อมเห่
ใจมิได้ แค่ทุ่มเท รักนิรันดร์

แต่ตาเธอ มีไว้ มองโลกกว้าง
มือสองข้าง สู้ศึก ไม่นึกหวั่น
เสียงหนึ่งเสียง เธอเคียงข้าง คนสามัญ
ใจแกร่งนั้น เกินสตรี วีรชน

คือครอบครัว นักสู้ ผู้ยิ่งใหญ่
คือลูกไม้ ที่หล่นไหว ไม่ไกลต้น
คือแบบอย่าง ย่างก้าว เราทุกคน
ร่วมดั้นด้น ค้นหา ประชาธิปไตย