ถูกปรามและถูกปราบ เป็นตราบาปมาทุกยุค
อยู่อย่างผู้พ่ายแพ้ ถูกรังแกมีแต่ทุกข์
ไม่เคยพบความสุข สิ้นเสรีไม่มีจบ
เรียกร้องความเป็นคน ก็โดนก่นก้องตลบ
เมื่อใดจะพานพบ สุขเสรีที่ปลายทาง
เมื่อเขาไม่ยอมให้ กีดกันไปทุกทุกอย่าง
ตีนมือทั้งสองข้าง ใช้ไขว่คว้าหาเอาเอง
สิ้นกลัวแล้วหัวใจ ไม่ยอมให้ใครข่มเหง
สิ้นยอมสิ้นยำเกรง เสริมใจเก่งกล้าเกินคน
รวมพลังคนต่ำต่ำ ที่ถูกทำอย่ายอมทน
มาเถิดร่วมกันปล้น ความเป็นคนของเราคืน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น